stanowisko

stanowisko
{{stl_51}}{{LABEL="twpldestanowisko"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}stanowisko{{/stl_39}}{{stl_41}} n (-a) (posada){{/stl_41}}{{stl_7}} Stelle{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} (pozycja){{/stl_41}}{{stl_7}} Stellung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_41}}a{{/stl_41}}{{stl_5}} MIL{{/stl_5}}{{stl_7}});{{/stl_7}}{{stl_41}} fig{{/stl_41}}{{stl_7}} Standpunkt{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} na wystawie{{/stl_41}}{{stl_7}} Stand{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_5}} AGR{{/stl_5}}{{stl_7}} Standort{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}}, Platz{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_5}} ŁOW{{/stl_5}}{{stl_7}} Hochstand{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}stanowisko pracy{{/stl_9}}{{stl_7}} Arbeitsplatz{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}stanowisko słoneczne{{/stl_9}}{{stl_5}} AGR{{/stl_5}}{{stl_7}} sonniger Platz{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}}, sonniger Standort{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}stanowisko kierownicze{{/stl_9}}{{stl_7}} leitende Position{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}wysokie stanowisko{{/stl_9}}{{stl_7}} hohe Position{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}}, gehobene Stellung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce działania, czyjejś pracy; miejsce przeznaczone do wykonywania jakiejś czynności; miejsce postoju, pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich …   Słownik języka polskiego

  • Stanowisko, Podlaskie Voivodeship — Infobox Settlement name = Stanowisko settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Podlaskie subdivision type2 = County subdivision… …   Wikipedia

  • stanowisko — Stać, stanąć na jakimś stanowisku, na stanowisku, że... «mieć swoje zdanie na jakiś temat, swój punkt widzenia; sądzić, uważać, że...»: Związek stoi na stanowisku, że spokój publiczny w kraju wymaga, by istniejące problemy rozstrzygane były… …   Słownik frazeologiczny

  • usztywniać – usztywnić stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się mniej skłonnym do pójścia na ustępstwa, do kompromisowego załatwienia jakiejś sprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Waszyngton usztywnił (swoje) stanowisko w sprawie zniesienia wiz dla obywateli polskich. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sekretarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «pracownik zajmujący się korespondencją, przyjmujący interesantów, załatwiający sprawy bieżące związane z działalnością instytucji lub jakiejś osoby» Osobisty, prywatny sekretarz. Sekretarz pisarza. 2. «stanowisko… …   Słownik języka polskiego

  • Верхнелужицкий язык — Самоназвание: Hornjoserbšćina Страны: Германия …   Википедия

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • mianować — ndk a. dk IV, mianowaćnuję, mianowaćnujesz, mianowaćnuj, mianowaćował, mianowaćowany «nadawać, nadać komuś jakąś godność, tytuł; powierzyć komuś jakieś stanowisko; zrobić, ustanowić kogoś kimś; nominować» Mianować kogoś dyrektorem. Mianować kogoś …   Słownik języka polskiego

  • minister — m IV, DB. ministertra, Ms. ministertrze; lm M. ministertrowie, DB. ministertrów «członek rządu kierujący określonym działem administracji państwowej» Minister spraw zagranicznych. Minister oświaty i wychowania. Być, zostać ministrem. Mianować… …   Słownik języka polskiego

  • nominacja — ż I, DCMs. nominacjacji; lm D. nominacjacji (nominacjacyj) 1. «mianowanie, powołanie na stanowisko; akt administracyjny, pismo powołujące na stanowisko» Nominacja na ambasadora, dyrektora, profesora. Nominacja na stanowisko kierownika, dyrektora …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”